Кои главни градови во Европа се сметаат за најпристапни и најмалку достапни за живеење. Без разлика дали станува збор за ветување за подобра работа, пристап до врвно образование или едноставно поздраво место за одгледување семејство, постојат безброј причини зошто луѓето одлучуваат да започнат нов живот во странство.

Во 2022 година, повеќе од 5,1 милиони луѓе од Европа се преселиле во ЕУ, што јасно покажува дека привлечноста на преселбата продолжува да расте. Шенген зоната на ЕУ, која вклучува 30 европски земји без внатрешни гранични контроли, им олеснува на граѓаните слободно да се движат во потрага по подобра иднина.

Тимот на TradingPedia ги анализираше основните месечни трошоци во 37 европски земји, фокусирајќи се на нивните главни градови, пренесува хрватскиот портал Финансии.

„Користејќи ги овие податоци, се проценија месечните приходи потребни за удобно живеење на секоја локација и колку потенцијално може да се заштеди со внимателно прилагодување на животниот стил во најпознатите главни градови во Европа“, објаснув авторот на анализата Михаел Фишер.

Меѓу европските метрополи, Минск се издвојува како најприфатлив град со просечни месечни трошоци од само 517 евра за едно лице. Киријата е особено ниска - гарсониера од 45 м² чини околу 272 евра, а основните намирници околу 58 евра.

Сараево, исто така, нуди ниски трошоци за живот, со вкупни месечни трошоци од просечно 585 евра, вклучувајќи 337 евра за домување и 89 евра за основни намирници. Во Кишињев, главниот град на Молдавија, основните месечни трошоци изнесуваат 635 евра, што ја надминува просечната плата од 610 евра. Распределбата вклучува 407 евра за домување и 71 евро за прифатлива храна, што покажува дека ниските трошоци не секогаш значат пристапностст.

И Скопје се вбројува меѓу градовите кои нудат скромен начин на живот со цена од 648 евра месечно, иако се можни ограничени заштеди.(н.з. Просечната месечна исплатена нето-плата по вработен, во јануари оваа година изнесува 43 050 денари. Кириите се движат околу 200 евра за еднособен стан -40-ина метри квадратни, а за најосновни прехранбени производи според минималната синдикална потрошувачка кошничка се потребни околу 1000 евра. Папоаѓајќи од овој аспект Скопје е прифатлив и пристапен за оние кои заработуваат во странски компании, а живеат овде.)

Подгорица, главниот град на Црна Гора, нуди подобар баланс со вкупни месечни трошоци од 753 евра и просечен приход од 904 евра, при што типичните трошоци вклучуваат 440 евра за домување и 111 евра за основни потреби.

На другиот крај од скалата, живеењето во некои од најзначајните европски метрополи има висока цена.

Рејкјавик е на врвот на листата со просечни трошоци што достигнуваат 2.939 евра месечно - од кои 2.042 евра се за домување и 260 евра за основни намирници. По него следи Лондон со основни месечни трошоци од 2.933 евра, каде што гарсониера од 45 м² чини просечно 2.021 евра, а трошоците за основни намирници 133 евра, со 193 евра за месечна карта за превоз.

Во Амстердам, според анализата на TradingPedia, просечните основни месечни трошоци се 2.620 евра, со 173 евра за стандардни намирници. Берн е слично скап, со месечни трошоци од вкупно 2.540 евра, вклучувајќи 1.570 евра за домување и 322 евра за основни намирници. Даблин ја заокружува листата со 2.329 евра месечно, што вклучува 1.637 евра за домување и комунални услуги и 152 евра за основна потрошувачка кошничка.

Најпристапните главни градови на ЕУ

Најбогатата земја во Европа, Луксембург, се гордее со најпристапниот главен град. Градот Луксембург, со население од само 128.494 жители, е барана дестинација за иселениците од Европа и пошироко. Жителите таму заработуваат просечна нето плата од 5.590 евра, што е повеќе од доволно за удобен живот во овој мал, но просперитетен град. За самец што живее во еден од поповолните делови од градот, месечните трошоци за живот се во просек 2.237 евра, што е само 40 проценти од нивната плата. Дури и со просечна плата, можно е да се заштедат дури 3.353 евра месечно, без потреба од големи жртви.

„Швајцарија можеби не е првата земја што ви паѓа на ум кога ќе помислите на прифатлив живот, но можеби ќе ве изненади тоа што нејзиниот главен град, Берн, е на второ место меѓу европските градови. Со просечна месечна нето плата од 6.262 евра, дури и високите цени на забавата и намирниците во градот не се проблем за просечниот жител. Нашите проценки покажуваат дека едно лице што живее во центарот на градот би потрошило околу 2.540 евра месечно, што е само 40,6 проценти од нивниот приход. Тоа им остава 3.722 евра за заштеда или бесплатно трошење, без потреба да штедат на забава или шопинг“, вели Фишер во својата анализа.

Брисел, срцето на европската политика и култура, е на трето место во однос на пристапноста меѓу европските метрополи. Едно лице што живее во метрополата на Белгија може да очекува да потроши околу 1.376 евра месечно, што претставува 49,6 проценти од просечната месечна нето плата од 2.773 евра. И покрај релативно високите основни месечни трошоци, оние што заработуваат просечна плата сепак остануваат со 1.397 евра месечно. Ова им дава флексибилност да трошат во слободното време, заштеда или што и да сакаат, што го прави Брисел град каде што, и покрај неговата политичка важност, има простор за лична финансиска слобода.

Финска е уште една земја со поволен сооднос на основните месечни трошоци и платата. Оние кои живеат и работат во главниот град на земјата, Хелсинки, можат да очекуваат просечна плата од 2.914 евра месечно За споредба, просечно опремено студио од 45 м² во градот чини околу 829 евра месечно. Вкупните трошоци за храна, лична нега и забава изнесуваат околу 1.459 евра месечно, или 50,1 процент од платата. Со просечна плата, лесно можете да заштедите 1.455 евра од секоја плата, а воедно да живеете удобно. Затоа Хелсинки е многу популарна дестинација за емигранти од целиот свет за живеење и работа.

Копенхаген, познат како еден од најскапите европски градови, е одличен пример за дестинација која е скапа за туристите, но релативно прифатлива за локалното население. Исто така, таму се наоѓаат некои од најскапите ресторани со Мишелин ѕвезди во Европа. Вечера за двајца во италијански ресторан, вклучувајќи предјадења, главно јадење, вино и десерт, ќе чини околу 116 евра, што е највисоко на листата на земји од ЕУ. Сепак, за оние кои работат и живеат во градот, овие трошоци се прифатливи. Со просечна плата од 4.006 евра, жителите можат удобно да ги покријат своите трошоци. За самец, просечните месечни трошоци изнесуваат 2.191 евра или 54,7 проценти од платата, што на крајот од месецот остава 1.815 евра за заштеда или слободно трошење.

Најмалку прифатливи главни градови во ЕУ

Главниот град на Полска, Варшава, се издвојува како најмалку прифатлив град меѓу европските главни градови. И покрај просечната месечна плата од 1.701 евро, жителите се соочуваат со високи основни месечни трошоци, кои вкупно изнесуваат 2.167 евра.

„Ова значи дека овие трошоци во просек ја надминуваат месечната плата за 127,4 проценти, што создава сериозни финансиски тешкотии за граѓаните. За да го покријат овој недостаток, граѓаните би морале да најдат дополнителни 466 евра месечно, што е значителен товар со оглед на веќе ограничените приходи. Во таква финансиска средина, можноста за штедење е речиси непостоечка, што ја прави Варшава предизвикувачки град за нејзините жители кога станува збор за финансиска сигурност“, истакнува Фишер.

Тирана, главниот град на Албанија, е меѓу најмалку прифатливите градови во Европа поради многу ниските плати. Со просечна месечна плата од само 673 евра, типичните трошоци за живот изнесуваат 818 евра, или 121,6 проценти од приходот. Ова значи дека лице кое живее само би морало да најде дополнителни 145 евра месечно само за да ги покрие основните трошоци.

Додека семејствата се снаоѓаат малку подобро благодарение на економиите на обем, едно домаќинство од четири лица сепак би останало само со 42 евра откако ќе ги покрие основните потреби. Овие бројки јасно го покажуваат финансискиот товар со кој се соочуваат многу жители обидувајќи се да ги исполнат дури и скромните стандарди за живот.

Атина, Грција, е рангирана како трет најнепристапен главен град во Европа. Со просечна нето плата од 1.017 евра и основни месечни трошоци што достигнуваат 1.149 евра, ова ги надминува приходите за 132 евра. И покрај нејзиниот медитерански шарм и културна привлечност, живеењето во Атина останува финансиски предизвик за многу жители.

Главниот град на Португалија, Лисабон, веднаш зад него е со основни месечни трошоци од 1.364 евра. И покрај неговата растечка популарност меѓу дигиталните номади и емигрантите, градот останува недостапен за многу локални жители. Просечната плата е за 141 евро пониска, што им отежнува на жителите да ги покријат своите дневни трошоци без да користат заштеди или дополнителни приходи.

„Просечната нето плата во Кишињев, Молдавија, е најниска на нашата листа, само 610 евра месечно. Сепак, основните трошоци за живот достигнуваат 635 евра, што е 104,1 процент од месечните приходи. Ова значи дека на едно лице би му недостигале 25 евра за покривање на трошоците. Интересно е што семејство од четири лица се снаоѓа малку подобро, со околу 172 евра што остануваат по покривањето на основните трошоци, што е редок случај кога семејниот живот се покажува поподнослив од живеењето во осаменост“, вели Мајкл Фишер, автор на оваа анализа.

Швајцарија, Луксембург, Финска, Норвешка и Данска се меѓу најатрактивните земји за семејствата во Европа благодарение на високите плати и силните јавни услуги.

На дното од листата за прифатливост се наоѓаат неколку главни градови каде што дури и два приходи едвај ги покриваат месечните трошоци. Варшава е најмалку прифатлива, со основни трошоци за четиричлено семејство од 3.473 евра, што е повеќе од две просечни плати од 3.401 евра.

Во Тирана, на лице со просечна плата му недостасуваат 147 евра, додека домаќинство со два прихода има само 41 евро. Атина и Лисабон се исто така тешки за поединците, каде што основните семејни трошоци претставуваат 93,2 и 83,3 проценти од нивниот месечен приход, соодветно.